15/01 Keijzerdag en Shoppen

Windwhistle / Rens

Ik ben naar Christo gegaan voor nog wat broeder liefde. Niet te vroeg want eerst kwam de slager om de oude “bull” te slachten, tenminste om hem om te leggen en te ontleden. Daarna gaat het vlees naar de slager die hem uitbeent en er gehakt en salami van maakt. Steak is geen optie, gezien zijn leeftijd. Ik had geen behoefte om daarbij aanwezig te zijn.

Na de koffie zijn we een mooie wandeling gaan maken op maar een paar kilometer afstand van zijn huis. Als je op de doorgaande weg rijdt heb je geen idee dat daar zo,n mooie natuur verstopt is. We hebben er wel lang over gedaan want als je op een bankje gaat zitten bijkletsen schiet het niet echt op. Voor dat ik weer terug ging naar Christchurch nog even een koffie op de golfclub. (foto’s volgen).

Christchurch / Linda

Meer nog dan de open plekken, de nieuwbouw in modern zwart/wit met glas en de containers gestutte gebouwen ben ik geraakt door de Maori steen -  direct naast de gedenkmal met de namen van slachtoffers van de aardbeving in 2011. Je kan niet anders je nederig voelen bij aardse kracht, vanuit welk perspectief dan ook.

Het leven gaat door, als altijd. Bootjes varen op de Avon. De terrassen zitten vol en winkels doen goede zaken. Ook ik ben dol op consumeren en de kijken-kijken-maar-niet-kopen-variant 😉. Zo maak ik een reisje langs Pounamu jade, Possum/merino truien, Rotorua mud mask’s en Manuka honing. Het naar huis gaan voelt daardoor als een natuurlijk proces. Maar O als we de reis toch ook nog in de achteruit konden maken...